Reportages
Op 7 oktober 2017 was het vijf jaar geleden dat Ivo Michiels overleed. Lars Bernaerts en Sigrid Bouset vroegen aan acht auteurs en aan zijn echtgenote om hun geliefde auteur sprekend in leven te houden.
Op zondag 8 oktober om 11 u. werd dit huldenummer van DW B ...
Gedichten
Gedichten
AVATAR, AVADER
Het zoeken en vinden van de verloren tijd: hier!
Hier huist zij, in de dingen en in hem, even
invoelbaar als formule I.
Rondneuzende gelukzoekers, tijdzoekers.
Zwerfbeelden.
Zelfs de stenen stralen geestkracht uit.
En de mensen?
Alleen op afstand verdwijnen ze elkaar. Fantoomdoders.
Dus: Om de dag leven en sterven.
Verloren herinneringen hervonden - van ver voor de oorsprong
na een blik in spiegelogen.
Van oorsprong naar oorsprong.
*
Versteende tweelingfoetus ge??mplanteerd en pas
dertig jaar later geboren.
Jij, je hebt je oorsprong gefantaseerd: wat volgde
werd al re??ler en levensechter,
hartverwarmende,
als in de derde helft van de spiegel of doorkijkspiegel.
*
En het is alsz gelukzalig wandelen
in het Eden van een herbarium.
Lokvogels. Bomen in blijde verwachting.
Experimentele travestietrozen.
En wij opnieuw verliefd
(Waar komen al die navelloze schepseltjes toch vandaan?)
- de homo habislippen tegen elkaar - de eenpersoons-
lichamen bijna huidloos en spiegelloos.
*
Een bonobovingerige dageraard. Herziene
zwerfbeelden, helderziend van de vreemde kleuren.
Laat hem tussen de luchtbeesten grazen, zich
verslikken in wind en licht en zich verzadigen
aan awater, hij avatar, avader.
DE NANAAM, ANONIEM
Ein ding und nit ein ding.
Angelus Silesius
Ieder de vrije ruimte
ter grootte van ????n lichaam.
Alle gebeuren aan deze zijde (gene zijde is niet)
en dat is voldoende plus
leegte en leegte , alles
plusminus (aan d??ze zijde).
Medehistorische memen
(van voortijd tot (on)voorspelbare natijd).
(Tij en ontij.)
Nooit uitgespeeld (buiten het speelveld
binnen het speelveld):
wij, eeuwige premiejagers,
prehistorische azers op microwild.
Zijn speels kinderrijk hoofd tolt rond de aarde.
Zijn zon.
Hoofd, sta stil ! Stil !
Verstild, zelf het onzegbare zeggen
(de naam voorbij laten gaan)
(de afdoende naam).
Stemmen ! Stemmen !
(Instemmen. Meestemmen. Afstemmen.)
Alles in naam van de nanaam.
Anoniem.
AFTALLIG
Ik word ??l alfabeter. Correspondent.
De taal overdadig welvoeglijk,
weldadig aftalig, vol
midderlpuntvliedende
gemoedsgesteldheden, ontbonden zwaartekrachten.
Ik raak ??l vervreemder van tijd & getallen,
ik tel & vertel, zeg & ontzeg en het is
als zich verliezen in de oneindigheid
van eindige getallen:
je raakt al ziende uit zicht
van jezelf
en eerlijk gezeg, je verlangt zelfs
naar het analfabete, de taal
van microscopische kleine verhalen
en bijna onmerkbare v????rgevoelens.
In mijn hoofden verbleken zienderogen de binnenwitters.
En langzaam word ook ik weer geheel virtueel.
KOM VAN DE ONDERGRONDSE BERG AF
Ik hurk boven een gat in de grond
en verricht mijn menselijkheid.
Grondeloos omphalos.
Engelen kruipen als maden uit de grond.
Onderaardse melkwegen van stervende sterren
waaronder zich hoorbare oorlogen voltrekken.
Je darmen kraaien driemaal.
Bovengronds,
de oerangst van de wedergeboren orang-oetan.
Lekenspelen uitgebeeld in dodemansproza
onder een zelfrepeterende regen.
Versplinterde verte overal verspreid
als gitkristallen.
Blindganger die driemaal kraait.
Echt zonder charisma.
Wacht nog een wijle voor we gaan trouwen.
HANDLIEFDE
Mijn dame is gehuld in mooi.
Soms zijn we bijna onzichtbaar.
Allemanswit,
in ons en elders.
Maar meestal zijn wij zeer mededeelzaam
en strelen elkander zichtbaar, verwijlend
in een wijwereld vol handliefde.
En het is of je met voorzichtige vingers
een levenskrachtige zieke boetseert.
Hartstochtelijke bijna-doodkussen,
eindeloze, eindeloze.
Allemanswit. Niemandswit.
(1+1 is oneindig)
Eeuwig huist in ogenblik
:
Om ons de rondcirkelende winden.
Maanwater.
: :
Wij voelen ons tevreden over ons hele lichaam.