Reportages
Op 7 oktober 2017 was het vijf jaar geleden dat Ivo Michiels overleed. Lars Bernaerts en Sigrid Bouset vroegen aan acht auteurs en aan zijn echtgenote om hun geliefde auteur sprekend in leven te houden.
Op zondag 8 oktober om 11 u. werd dit huldenummer van DW B ...
Vier bedoelingen
Een gnoe heel in verwarring
U staat aan de rand van de afgrond;
de bodemloze gapende onpeilbaar diepe rotskloof?
Nochtans onbestaanbaar (weet iedereen): de kans dat de handen van de wind
u zullen duwen; de grond onder uw voeten afbrokkelt
en kiezels wegschieten, aardkluiten, pollen gras;
dat u door een duizeling plots uw evenwicht verliest, tuimelt ???
met links nog net op tijd een boomwortel grijpt.
Tuurt de diepte het hoofd in, vegen wolken het zweet van uw gezicht.
Heb het hart eens los te laten. Heb het hart eens.
Onder hun jassen zag ze vleugels
Prince!
Haar kutje keek u schaapachtig aan maar u en dorst niet blaten.
Van ons mag u dit niet schrijven. ???Zoiets zeg je niet.???
Nee, zoiets zegt u niet. Maar precies twee toegevouwen
kamelenoren, dat fluwelig geloken rozebruin:
een brandend dinges. ???Dul en doemwaard???? ???Niet noodzakelijkerwijs.???
Typisch voor de meimaand, een smalle basis voor drama;
niettemin een basis, de grondlijn van een driehoek.
Gaat u zeker Messias er weer bij halen: de wonderlijke, uitverkiezende,
door niets gemotiveerde liefde. (Zo klinkt het als duiven koeren.)
Een schuine muur van sneeuwen
Onverhoeds uw drift full speed.
Geen storm zal uw rug nog rechten. Uit fatsoen
en kledingstukken fladderen als vreemde vogels
door de kamer. Besmuikt tjottert
een kwikstaart in uw body, nestelt zich diafaan.
Is dat mogelijkerwijs uw hart, bedeesd dier achter borstbeen?
???U gloeit helemaal!??? Wangen bollen op als zeilen: pfft.
Dat gebeurt, dat komt voor. (Grif inademend.)
Strekkende meters voor het onveranderlijke
Uw vissenlippen tuiten en wachten
op het water. Of anders
armen spreiden tot de wind u onder beide oksels
optilt ??? een onbekende?
Feit: dit soort sc??nes maken wij allang niet meer.
Men moet zijn eigen hond blaffen, het oerbos ampel smaken.
De splinters in uw mond getuigen van niets
dan de waarheid. Tegenover deze feiten zet u nieuwe feiten (alw????r?).
Feiten zijn nooit dezelfde, tenzij ze anders zijn. Dat is waar.
Het begint heel zachtjes te waaien, dunne golfjes
klotsen tegen de kade, vissen botsen. Wrang proeft de bast.
Wind kwispelt in uw jack. Dolle hond die u gevlogen hebt.