Reportages
Op 7 oktober 2017 was het vijf jaar geleden dat Ivo Michiels overleed. Lars Bernaerts en Sigrid Bouset vroegen aan acht auteurs en aan zijn echtgenote om hun geliefde auteur sprekend in leven te houden.
Op zondag 8 oktober om 11 u. werd dit huldenummer van DW B ...
‘Een allegorie is net een spookhuis:
Het grootste gevaar schuilt in de eigen verbeelding.’
De tak witte lelies in de vaas op de vloer, de verdeling
van het patroon der tegels, de lege kandelaber van ijzer,
tegen de schouw zijn schaduw, als van een zonnewijzer
die het vierde uur aangeeft op wat best een vrijdag zou
kunnen zijn, zie de wondgelijke plooival van de mouw,
het vruchtenpaar, in de luchter de ene kaars, zonder vuur,
het handgebaar van de vrouw, haar onderbroken lectuur,
de kromming van de engelpink, van het bed de kleur rood –
in zo’n vertrek waarin alles op berekening betekend is, dood
al een verlangen wordt eer leven ertoe ontvangen is, weten
meesters, laat het zich voor een sterveling die ademen, eten,
geeuwen, plassen, vrijen moet, al te eeuwig niet bestaan
– dus openen ze een raam waardoorheen zijn blik kan gaan,
een dreef in, naar een bergkasteel, een pad op, langs een rivier
waarin de ene jongen met plezier water over de andere giet.