Reportages
Op 7 oktober 2017 was het vijf jaar geleden dat Ivo Michiels overleed. Lars Bernaerts en Sigrid Bouset vroegen aan acht auteurs en aan zijn echtgenote om hun geliefde auteur sprekend in leven te houden.
Op zondag 8 oktober om 11 u. werd dit huldenummer van DW B ...
Decemberhonger. Scène 4
© Bart Grietens
MAYA
Je bent zo’n mooie vrouw, Sara.
SARA
Ik vind dat meestal niet, maar ik ben blij dat je het zegt.
MAYA
Toen ik jou voor het eerst zag spelen, wist ik dat ik toneelspeelster wilde worden.
SARA
In welke voorstelling?
MAYA
Ik denk in Alles wordt rustig.
SARA
Alles is rustig!
MAYA
Ik vond je zo prachtig.
Hoe je daar stond met je armen gespreid.
Zo vrij, ze kan alles doen wat ze wil.
Alle vormen aannemen.
Zoals Barbamama.
SARA
Barbamama, is dat een compliment?
MAYA
Ik bedoel innerlijk.
Alsof je alle gevoelens vrij door je heen laat stromen.
Ik was zelf nogal gesloten, ik had het gevoel dat ik hier niet thuis was, dat ik willekeurig was, dat ik iedereen kon zijn, als ik aan mezelf dacht, leek het wel bladeren in een tijdschrift.
Maar toen ik jou zag begreep ik dat het ook een kwaliteit is, dat ik
van mijn zwakte mijn kracht zou kunnen maken.
SARA
Ik houd niet van bewondering.
Respect ja, bewondering nee!
Dat is ook Thomas Bernhard.
Ik heb nooit op iemand willen lijken.
MAYA
Ritter, Dene, Voss heb ik wel vier keer gezien.
Ik dacht: ik zal nooit aan die vrouw kunnen tippen.
SARA
Dat doet me denken aan een film, met hoe heet die ook weer ... All
About Eve!
Je gaat toch niet mijn plaats inpikken.
Mijn rol, mijn echtgenoot.
MAYA
En jij ook niet de mijne.
(Stilte.)
MAYA
Een keer zag ik je in het echt.
Je deed in Terrasana boodschappen.
Ik schrok om je in het echt te zien.
Ik volgde je naar de bioafdeling en zag dat je rijstmelk kocht, dus
kocht ik ook rijstmelk, en shampoo van Dr. Hauschka, dus dat
kocht ik ook. En je kocht Danke-wc-papier en ik kocht dat ook,
hoewel ik me dat als scholier allemaal niet kon permitteren.
SARA
Je gebruikt mijn wc-papier?
Dat gaat wel ver.
MAYA
Mijn moeder begreep er niets van dat ik mijn eigen boodschappen
had gedaan.
En ze begreep al helemaal niet dat ik naar de toneelschool wilde.
SARA
Ik herinner me je toelatingsexamen.
Je deed Antigone.
Je zag eruit als een kwetsbaar vogeltje.
MAYA
Ik was zo bang dat ik te licht werd bevonden.
Als jullie me niet zouden aannemen, zou ik niet verder willen
leven.
SARA
Je overdrijft.
MAYA
Gelukkig vond Isabella mij goed genoeg.
SARA
Ze vond je pervers, dat is het grootste compliment dat je van haar
kan krijgen.
En ik vind dat ook.
MAYA
Ik zag jou in de jury zitten.
Je droeg zo’n rood jurkje dat ik in de etalage van Dries Van Noten
had zien hangen en sindsdien wil ik alleen jurkjes van Dries Van
Noten, en omdat ik daar geen geld voor heb, koop ik jurkjes die
daarop lijken en trek daarbij een Dries-Van-Notengezicht.
SARA
Ik heb nooit Dries Van Noten gedragen.
MAYA
Wat verschrikkelijk. Dat ik niet goed naar dat jurkje gekeken heb …
SARA
Je zou misschien wat minder goed naar mij moeten kijken.
Kijk eens naar je zelf.
Of door het raam.
Lees meer in De wederkerigheid van woorden.