Reportages
Op 7 oktober 2017 was het vijf jaar geleden dat Ivo Michiels overleed. Lars Bernaerts en Sigrid Bouset vroegen aan acht auteurs en aan zijn echtgenote om hun geliefde auteur sprekend in leven te houden.
Op zondag 8 oktober om 11 u. werd dit huldenummer van DW B ...
Portret van een misnoegde diva
De puitachtige ex-pianiste spreekt het liefst over haar vader.
De puitachtige ex-pianiste heeft een autoritaire stem.
De puitachtige ex-pianiste houdt van witte wijn en Beethoven.
De puitachtige ex-pianiste is bevriend met tien Engelse nonnen en twee Poolse junks.
De puitachtige ex-pianiste zit in een rolstoel.
De puitachtige ex-pianiste draagt onnodig dikke brillenglazen.
De puitachtige ex-pianiste wil mij kussen omdat ik even lelijk ben.
Ik ben hier ook maar omdat ik verplicht vrijwilligerswerk moet doen van mijn arbeidsbemiddelaar.
Ik drink niet mee. Eerst niet. De eerste tien minuten drink ik niets.
Ze heet Patricia. Haar vader was kapitein, haar moeder snob.
Ze noemt mij Evelyne. Ze is niet ge??nteresseerd in mijn ouders. Mijn vader is troubadour, mijn moeder geitenhoeder. Zonder de geiten.
Patricia en Evelyne kopen een riem. Wat een onderneming. Volstrekt bloedeloos en oninteressant.
Oh er is ook een hond! En een zuurstoftank!! En drie gouden pelikanen!!! Of basilisken.
De hond is wit en onderdanig. Een anagram van zijn naam is Loofhuttenfeest. Een ander anagram van zijn naam is caoutchouc.
Patricia is katholiek, maar het betekent niets.
Patricia rookt sigaren om rapper dood te gaan.
Jammer dat het niets betekent, haar katholicisme. Mijn enige grief.
Jammer dat ze rapper dood wil gaan. Heel begrijpelijk.
Het vervolg van dit gedicht lees je in de papieren versie van DW B 2015 2.