Reportages
Op 7 oktober 2017 was het vijf jaar geleden dat Ivo Michiels overleed. Lars Bernaerts en Sigrid Bouset vroegen aan acht auteurs en aan zijn echtgenote om hun geliefde auteur sprekend in leven te houden.
Op zondag 8 oktober om 11 u. werd dit huldenummer van DW B ...
De dode man
SCENE 1: INT. ??? GELUIDSSTUDIO DICK TUINDER ??? DAG.
DICK TUINDER
Vanochtend heb ik Nietzsches boek
De Dode Man uitgelezen. Er gaan
grote hoeveelheden drugs van neus tot neus
maar van vrolijke uitgelatenheid is geen sprake.
In het aangrijpende laatste hoofdstuk
noemt de verteller het moment van
conceptie het enige werkelijke
moment van leven.
SCENE 2: INT. ??? DE SLAAPKAMER VAN TANTE ROSALIE ??? DAG.
ARCHITECTUUR EN MEUBELS UIT HET MIDDEN VAN DE ACHTTIENDE EEUW.
Nietzsche knielt neer naast het bed van tante Rosalie.
TANTE ROSALIE
Je weet dat ik ga sterven.
Nietzsche zwijgt.
TANTE ROSALIE
Je doet er goed aan te zwijgen, Fritz.
Er is echt niets dat je kan toevoegen of afnemen van hetgeen
ik met mijn eigen ogen gezien heb.
Er bestaat een verschrikkelijk
woord voor zulke zaken tussen broer
en zus, en een hoop andere woorden
die niet veel beter zijn. Ik zal
er geen noemen. Ik houd nog steeds
van je, Fritz, en ik heb hoge
verwachtingen van je. Ik moet je
alleen dit zeggen; als je doorgaat
met je wangedrag verspeel je je onsterfelijke ziel. Stop ermee.
Laat Elisabeth met rust. Vertrek onmiddellijk naar de tropen!
Het vervolg van deze tekst lees je in de papieren versie van DW B 2015 4.